De kus van de weduwe is deels autobiografisch en deels fictief, maar het fictieve zit hem vooral in beschreven personages. Threes Anna is jarenlang artistiek leider van de Dogtroep (in dit boek de Groep) geweest. Maar na het overlijden van een van de spelers, die tevens haar liefde was, valt de Groep langzaam uit elkaar en kiest de hoofdpersoon ervoor een ander leven te leiden. Ze reist de wereld rond en begint aan haar droom: een zelf geschreven en geregisseerde speelfilm op te nemen in de woestijn van Namibië. Hoe blijf je overeind terwijl de wereld instort na het overlijden van je geliefde, – dat is eigenlijk het centrale thema is dit verhaal. Het boek is geschreven als een dagboek, verdeeld over ongeveer vijf jaar. En door de staccato manier van schrijven en de soms iets gestileerde teksten, word je als lezer meteen vanaf de eerste pagina meegenomen in de emoties die de hoofdpersoon voelt. Een bijzonder boek van een bijzondere vrouw.