Literair café Literatuur De kus van de weduwe
Was er na IM van Connie Palmen en Taal zonder mij van Kristien Hemmerechts nog ruimte voor weduwenproza? Jawel, meent Threes Anna (Schreurs). De voormalig artistiek leidster van De Groep (= Dogtroep) verliest haar lichtman en geliefde, die met een Groep-acteur een kanotochtje maakte. I.t.t. in IM laat Threes Anna haar partner direct op pagina 1 sterven. In dreunende zinnen vol vette emoties mag de lezer de dagen en weken daarna meemaken, er is zelfs een pagina met uitsluitend het woord ALLEEN.
Nummers
Aangezien de auteur kennelijk graag een volwaardige, literaire roman wilde schrijven, heeft ze gezocht naar een interessante structuur. Die bestaat uit twee lijnen, met elk hun eigen nummering: eentje van 1 tot 1000 en eentje van 1069 tot 1737 (uiteraard met weglatingen). Soms bestaan de hijgerige stukjes maar uit twee of drie zinnen. Het geheel maakt een aanstellerige indruk, niet omdat ze zich aanstelt als weduwe, maar omdat ze zo haar best doet van alles kunst te maken.
De noodzaak van twee films
In de lijn van de hoge nummers draait vrij veel om het van de grond krijgen van twee films (waarom niet gelijk drie?!). Schreurs wil deze films per se maken en ze beschrijft minutieus al haar plannen, smekingen, bezoeken aan locaties, teleurstellingen, herschrijvingen en succesjes. Riskant, maar wel heel eerlijk, want als de films straks klaar zijn, zal iedereen met klem de vraag stellen: moesten deze films er echt komen? Intussen staat De Groep op instorten, maar uiteindelijk wil iemand wel door en we weten inmiddels, b.v. door de succesvolle productie van dit voorjaar, dat Dogtroep het nog kan.
Liefde en kunst
Of Threes Anna er in slaagt het verlies van haar geliefde een plaats te geven, moet je zelf maar lezen. En natuurlijk of er een nieuwe liefde voor in de plaats is gekomen. In interviews (de nieuwswaarde van dit boek is, gelet op het aantal interviews en het ontbreken van recensies in de grote dagbladen, veel sterker dan de literaire waarde) heeft ze al aangegeven dat ze de dood van haar partner ziet als een geschenk. Kunstmatig relatieproza, een egodocument, met veel te veel van hetzelfde, dat is dit boek. Maar soms zou ik juist wel weer iets méér willen weten, zoals over de nieuwe verliefdheid van haar vader.
September 2003 bij literatuur nederland ‘vitaal.nl’
Door:
Henk van Viegen (1950) bespreekt elke maand 3 boeken op vitaal.nl. Henk is leraar Nederlands en CKV-1 op een middelbare school.
Iedere maand selecteert hij voor u een misdaadroman en 2 literaire romans waarvan 1 Nederlands en 1 vertaald.